Όλα της Πέμπτης ...εύκολα

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Ένας χώρος που έχω περάσει πολύ καλά


Το σπήλαιο των θαυμάτων

        Αυτό το σπήλαιο είναι κάτω απ΄το γραφείο μου, στο δωμάτιό μου. Μια μπλε φλις κουβέρτα κρέμεται απ΄τις άκρες του γραφείου και καλύπτει το κενό. Από μέσα άλλη μια φλις κουβέρτα μεταμορφώνεται σε χαλί και δυο μαξιλάρια γίνονται καναπές. Μέγεθος; Άστα να πάνε…80x85. Μια σειρά από χριστουγεννιάτικα φωτάκια στολίζουν και φωτίζουν το σκοτεινό σπήλαιο και μια μολυβοθήκη προσφέρει υλικά έκτακτης ανάγκης.
        Αυτός ο χώρος ανακαλύφθηκε εντελώς τυχαία. Όταν μια μέρα με μάλωνε η μαμά μου κρύφτηκα εκεί κάτω για να μην με βρει. Κάποια στιγμή όμως , εφόσον έφυγε, πήρα μια κουβέρτα , μαξιλάρια , μολύβια και τετράδια και «κατασκήνωσα»  εκεί.
         Ευτυχώς, στο τσαντίρι μου δεν χώραγε κανείς άλλος και έτσι πάντα ήμουν μόνη μου. Μόνο κάποιες φορές κρυβόταν η Μ.Α και εγώ την έψαχνα απ’έξω. Το σπήλαιο, μου προσφέρει καταφύγιο για να διαβάσω, να παίξω και να τραγουδήσω μόνη μου. Επίσης, λειτουργεί και ως κρεβάτι για μεσημεριανό ύπνο.
         Κάθε φορά που πηγαίνω εκεί νιώθω, ΠΡΩΤΟΝ, πιασμένη απ’την κορυφή ως τα νύχια, ΔΕΥΤΕΡΟΝ, επιτέλους, ελευθερία απ’τον, και το τονίζω, « ήρεμο»  αδελφό και ΤΡΙΤΟΝ και καλύτερον, μέχρι να πιαστώ, είναι το πιο βολικό μέρος. Νιώθω σαν να πετάω στα σύννεφα.
Αυτό το σπιτάκι είναι το καλύτερο του κόσμου και δεν πρόκειται να το αλλάξω ποτέ!!!!!  

ΕΛΙΖΑ ΣΑΊΤΗ       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.