ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Leonardo da Vinci

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας, ζωγράφος, γλύπτης, μηχανικός, ανατόμος και  επιστήμονας που έζησε την περίοδο της Αναγέννησης. Υπέγραφε τα έργα του ως Leonardo ή Io Leonardo δηλ. Εγώ ο Leonardo.

Το 1472 γίνεται μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων της Φλωρεντίας.

Μεταξύ 1495-1498 ζωγραφίζει τον ‘Μυστικό Δείπνο’ στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία Ντέλλε Γκράτσια και μεταξύ 1483-1508 την ‘Παναγία των Βράχων’, έργο με το οποίο καθιερώνεται ως ζωγράφος στο Μιλάνο. Το Μάρτιο του 1503 βρίσκεται πάλι στη Φλωρεντία και ξεκινά να ζωγραφίζει το έργο ‘Μόνα Λίζα’ κατόπιν παραγγελίας του συζύγου της Φραντζέσκο ντελ Τζοκόντο.

Αργότερα ξεκινά το έργο ‘Η Μάχη του Ανκιάρι’ μα παραμένει ημιτελές. Ημιτελές παραμένει και η ‘Προσκύνηση των Μάγων’.

Παράλληλα έκανε διάφορες μελέτες πάνω στην ανθρώπινη ανατομία, συγκρίνοντας τις «θεωρίες» του με τη μοναδική σωζόμενη σχετική θεωρία που υπήρχε την εποχή εκείνη, τον Άνθρωπο του Βιτρουβίου . Ο Βιτρούβιος είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το ανθρώπινο σώμα -- με τα χέρια σε έκταση -- μπορούσε να χωρέσει στα δύο τέλεια γεωμετρικά σχήματα, τον κύκλο και το τετράγωνο και πως το κέντρο του σώματος ήταν ο αφαλός. Ο Λεονάρντο, με τις δικές του μελέτες, διόρθωσε κάποιες ανακολουθίες του Βιτρούβιου. 

Μερικά από τα έργα του

   Μόνα Λίζα   

                                                Ο Μυστικός Δείπνος

  

                                                         Η Παναγία των Βράχων

                                                

                                         Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου

^{ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ}

^{ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2013}

ΤΖΟΡΤΖΙΟ ΒΙΒΑΡΙ

Ο Τζόρτζιο Βαζάρι γεννήθηκε στο Αρέτσο. Ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη ζωγραφική κάτω από την επίβλεψη του Γκιγιώμ ντε Μαρσιγιά ), ενώ αργότερα υπήρξε μαθητής του Καρδινάλιου της Κορτόνα, Σίλβιο Πασερίνι τον οποίο συνόδευσε στη Φλωρεντία.Εκεί μαθήτευσε κοντά στον Πιέριο Βαλεριάνο ο οποίος ήταν επίσης δάσκαλος στην αυλή των Μεδίκων, και κατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στο εργαστήριο του Αντρέα ντελ Σάρτο και του Μπάτιο Μπαντινέλλι.

 Το 1529 μαθήτευσε στο εργαστήριο του Ραφαέλο ντα Μπρέσια, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να ασχολείται με τη χρυσοτεχνία, κάτω από την επίβλεψη του Βιτόριο Γκιμπέρτι.
Από το καλοκαίρι του 1532, πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως ζωγράφος της αυλής των Μεδίκων και ακολουθώντας την επιθυμία του δούκα της Φλωρεντίας Αλέξανδρου για έργα οχύρωσης της πόλης, ο Βαζάρι ξεκίνησε να ασχολείται εντατικά με την αρχιτεκτονική.

Μετά τη δολοφονία του προστάτη του το 1537, εγκατέλειψε την αυλή των Μεδίκων με σκοπό να εργαστεί ως αυτόνομος καλλιτέχνης. Τα επόμενα χρόνια ολοκλήρωσε έργα κατά παραγγελία, κυρίως στη Φλωρεντία, στη Ρώμη, και στη Νάπολη.Την περίοδο από το 1559 μέχρι το 1562, ο Βαζάρι ανέλαβε τις πιο σημαντικές παραγγελίες για αρχιτεκτονικές κατασκευές. Ίσως το σπουδαιότερο αρχιτεκτονικό έργο του, υπήρξε η κατασκευή του παλατιού Ουφίτσι, το οποίο σχεδιάστηκε αρχικά για τη στέγαση δικαστικών γραφείων, σύμβολο της πολιτικής ενότητας που είχε διαμορφώσει ο Κοζίμο Α'

Αυτοπροσωπογραφία, λάδι σε μουσαμά,

ΠΑΛΑΤΙ ΟΦΙΤΣΙ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΨΑΡΡΑΣ